Hoy todos los gallegos lloramos y llevamos un lazo negro muy negro en nuestro corazón.
No tengo palabras para expresar lo que siento ante ésta gran tragedia.
Mi más profunda condolencia solidaridad a todos familiares y amigos por esta terrible desgracia por tanta vidas que se quedaron en el camino.
Un fuerte abrazo a cada una de esas familias rezo porque saquen fuerza de de la flaqueza y que Jesucristo les de resignación para seguir adelante; doycias a Dios porque no haya tocado a nadie de mi familia.
Y, puesta ya en mi angustia, también deciros que siento una profunda tristeza por esa madre que no encuentra consuelo.
por sus hijos que desaparecieron que su padre se ha encargado de ese menester tan vil tan horrendo.
No soy quien para juzgar a nadie para eso estan fiscal y los Jueces que ya lo han hecho. Pero si expresar mi repulsa mi rabia a toda clase de violencia. Nadie tiene derecho a quitar la vida a nadie y mucho menos a los propios hijos niños inontes que de nada tienen culpa.
¡Que cosas pasan en la vida! Eh! Cuando son novios se hacen mil caricias se casan celebran por todo lo alto ese día tan especial para los dos y prometen amor eterno.
Es increíble! Que todo el amor se vuelva odio? Tanto ¿Que se pueda llegar a tal extremo? Creo que el mundo se ha vuelto loco! O los que en el habitamos. No, no puedo ni debo generalizar pues gracias a la Providencia aún queda buena gente.
Aromas de amor... de un padrecida.
Aromas de amor
inundaron su boca,
y tus falsos besos
ahuyentaron la sombra
de cualquier rumor.
Confiada entonces
de tus sentimiento
ya no teme el alma
zozobrar su velero,
como algas de mar
ató amor tu enredo.
Prometiste ante Dios,
brindar amor eterno
era papel! Y rompió
humedecido de veneno.
humedecido de veneno.
Y la luz del paisaje,
se tornó en brumada
en una fatua tarde
donde el ave pueril
encontró la guadaña
que esfumó su linaje.
Hombre de corazón funesto
quizá tus manos si tiemblen
cuando soplen malos vientos
tú, sentirás miedo a la muerte
en la negrura de un infierno.
Y es lo que te mereces, ya ves,
Cuando tu mirada se seque
se atraganten tus palabras
esos ojos hoy tan abiertos
fríos, como la misma nieve
tejiendo hazaña de muerte
de dos inocentes almas
me figuro que estoy viendo,
aquella tu fría mente de
premeditación y perfidia
que ni el más cruel animal
se comporta con tal ira.
Tu mirada hoy sin parpadeo,
se atraganten tus palabras
esos ojos hoy tan abiertos
fríos, como la misma nieve
tejiendo hazaña de muerte
de dos inocentes almas
me figuro que estoy viendo,
aquella tu fría mente de
premeditación y perfidia
que ni el más cruel animal
se comporta con tal ira.
Tu mirada hoy sin parpadeo,
sin derramar una lágrima
dejando que pase el tiempo
dejando que pase el tiempo
donde se ahogue tu alma
y el negro frío de encierro
hará llaga en tu garganta
y aún rezarás un réquiem
un perdón, a toda infancia.
Un buen puñado de besos para los amantes de las cosas sencillas.
Gracias a todos vosotros.
Lo siento en el alma. También he publicado un post. Ante una tragedia así en imposible no sentir el dolor de las familias. Cualquiera podíamos ir en ese tren en un día tan señalado.
ResponderEliminarNo olvidaremos nunca.
Bss
¡Hola Katy!!!
EliminarTienes razón, cualquiera pudiéramos ir en ese tren fatídico de muerte y desolación.
Mil gracias por tu solidaridad. Un fuerte abrazo.
mi mas sentido pésame a las victimas de este terrible accidente. y que los heridos se recuperen ese es mi mayor deseo marina un beso y un gran abrazo fernando
ResponderEliminarGracias Fernando:
EliminarHoy todos -España entera, estamos muy dolidos -desolados por esta gran tragedia.
Un fuerte abrazo.
Um momento de muita tristeza e me solidarizo com as famílias que passam porre esta tragédia.Que Deus a todos abençoe.
ResponderEliminarBeijos
Élys
¡Hola Élys!!!
EliminarGracias por tus letras y por tu solidaridad con esta tragedia. Que Dios te bendiga a ti también.
Un fuerte abrazo.
Boa tarde Marina.. assim é a vida e por mais que a gente sinta e devemos sentir pois são almas irmãs.. a vida pede para seguirmos.. sempre sigo uma frase de mario roso de luna....
ResponderEliminarA morte é a maior de todas as mentiras...
bjs e mais uma linda poesia como sempre não é minha amiga.. até sempre
Samuel, creo que tiene razón Mario Roso de Luna: Porque después de ese paso, creo en otra vida, otro mundo, otra felicidad. Donde no hay sufrimiento. Los que sufrimos somos los que quedamos marcados por ese suceso tan grave.
EliminarGracias por tus letras. Un fuerte abrazo. Hasta siempre.
Querida Marina.
ResponderEliminarUn duelo muy grande el de estas familias que han perdido sus seres queridos en el accidente del tren de Santiago de Compostela.
Así también para esta madre y abuelos, que perdieron a sus nietecitos en manos de un vil asesino.
Un beso, Montserrat
¡Hola Montse!!!
EliminarHoy estamos todos consternados por tantas vidas humanas que se quedaron en el mino.
D E P. Y que Dios le de consuelo a tantas familias y amigos.
Gracias. Un fuerte abrazo.
ME UNO A TU CLAMOR.
ResponderEliminarUN ABRAZO
¡Hola Relti!!! Mil gracias por tu presencia.
EliminarUn fuerte abrazo.
Marina,cuando ocurren estas cosas nos sentimos tan limitados, tan frustrados...Sólo se nos ocurre rezar y rezar por los familiares y víctimas...Es una pena, que hoy día de Santiago haya ocurrido esta gran desgracia, que no se olvidará nunca...Imagino,cómo os sentís todos los gallegos,la tristeza ha abierto sus alas negras y ha ensombrecido la vida, la ilusión y la espiritualidad de este día de fiesta en toda España.
ResponderEliminarBueno, espero, que estés pasando buenos días junto a los tuyos y la Providencia te cuide a ti y a toda tu familia, amiga...Y que la Providencia dé fuerzas a todas las familias de las víctimas y personas que atienden a los heridos...
Te dejo mi gratitud por compartir tus letras y tu bello y triste poema, que nos hace reflexionar sobre el amor y el odio...
Mi abrazo grande y mi cariño siempre, compañera y amiga.
M.Jesús
¡Pues si, Mª Jesús! Sólo se me ocurre rezar por los familiares y amigos, que Dios les de valor para llevar su gran dolor con resignación y coraje! ¡Porque esto es muy fuerte!!! Descansen en paz los muertos, que ya no sufren. El dolor es para los qué, quedan marcados por el desastre el resto de sus días.
EliminarGracias por tus palabras, estoy -estoy, que ya es mucho! Con el alma entristecida porque nada me es ajeno! Y tengo el corazón dolido, por la locura del hombre!!! Y por todo lo acontecido en mi querida tierra gallega.
Pero tus letras, mi querida Poeta, siempre me dan fuerza!!! Y siento mi corazón henchido de cariño y una gran paz que calma mi alma inquieta. Gracias mil veces gracias.
Un fuerte abrazo, Poeta grande.
Un abrazo muy fuerte sin palabras.
ResponderEliminar¡Hola Trimbolera!!!
EliminarMil gracias por ese abrazo sin palabras, el silencio también las tiene amiga.
Recibe un fuerte abrazo.
No solo España se conmueve
ResponderEliminarVa mi abrazo a los heridos y todas las familias de todas las victimas
Un beso
Gracias Cantares, por ese abrazo solidario para todas esas familias hoy, enloquecidas de dolor.
EliminarUn fuerte abrazo.
Hoy España entera está de luto, hoy más que nunca nos solidarizamos por nuestros vecinos gallegos y por las personas fallecidas de otras regiones, hoy más que nunca lloramos con ellos.
ResponderEliminarD.E.P.
Un beso muy grande, querida amiga.
¡Hola María!!!
EliminarGracias por tu gesto solidario a todos los gallegos. Es verdad que todos lloramos tan desafortunado desenlace.
Te dejo un fuerte abrazo.
Quando falas nos meninos penso que te referes ao casal de meninos que o pai, José Bretón, matou. Tenho acompanhado o caso e acho que 40 anos ainda é pouco. Andam muitos loucos à solta, pobre de quem sofre as consequências. O acidente perto de Santiago foi horrível e admiro como ainda acontecem estes acidentes quando a maior parte dos comboios já tem sistemas automáticos para evitar os erros humanos. Beijinhos
ResponderEliminar¡Hola, Mary Brown!!!
EliminarEstoy totalmente de acuerdo con tu comentario: ¡Me parece que 40 años es poco! Pero no existe la cadena perpetua, que es lo que merece un asesino como ese. ¡También es verdad que anda mucho loco suelto!!! Y la gente joven que Dios la ampare, pero también es importante que se cuiden.
Gracias por tus palabras razonables acertadas y solidarias: con todos los adelantos técnicos que hay hoy día, no deberían pasar estas cosas. Pero por desgracia ha pasado y ojalá sea el último.
Te dejo un fuerte abrazo.
Una tristeza que afecta a todos, me uno a tus sentimientos, un abrazo
ResponderEliminar¡Hola Mari-Pi!!!
EliminarGracias por tus palabras solidarias. Un fuerte abrazo.
No tengo palabras. bendiciones y consuelo.
ResponderEliminarbesos .
¡Hola, María del Carmen!!! Mil gracias por tus letras.
EliminarY mil bendiciones para ti también.
Marina...No hay palabras.Ante tal tragedía..
ResponderEliminarUn abrazo..
¡Hola, amiga!!! ¡Tienes mucha razón, claro que no hay palabras!!! Sólo silencio para meditar y rezar. Mil gracias por tus letras. Un fuerte abrazo.
EliminarBuenas! Podría jurar que visitado tu blog antes, pero después de navegar
ResponderEliminara través de él viendo algunos artículos me di
cuenta de que es nuevo para mí. De todos modos, estoy
encantado de haberme topado con esta página. La añadiré en mis marcadores para
volver de nuevo !
Here is my web site ... ecologia
Marina, realmente es un fatídico accidente que nos conmueve hasta las lágrimas, nuestro abrazo para todas aquellas familias que han sufrido y sufren por sus seres queridos.
ResponderEliminar,
Un cariño para ti y mi abrazo de solidaridad.
¡Si, Soledad!!! Todos estamos sufriendo desde lo más profundo del corazón! Este trágico acontecimiento. Pero lo peor se lo llevan familiares y amigos.
EliminarMil gracias por tu solidaridad, por ese abrazo a las familias afectadas. Que Dios te bendiga.
Un abrazo grande.
marina eres un amor un gran beso fernando
ResponderEliminar¡Tú también, Fer! Un puñado de besos para ti, que llegan en un suspiro a tu mejilla.
EliminarSe muy feliz.
Una verdadera tragedia mi querida Marina, solo nos queda elevar nuestras oraciones por las familias que hoy estan atravesando por este gran dolor.
ResponderEliminarTe dejo un fuerte abrazo.
¡Hola, Bectty!!!
EliminarGracias amiga, por tus palabras de solidaridad para con quien sufre hoy esta terrible tragedia, muy difícil de olvidar.
Recibe un fuerte abrazo de esta amiga que nunca te olvida. MARINA.
Es una enorme pérdida de vidas plenas de fe...que el Señor acoja sus almas y de consuelo a sus seres queridos.
ResponderEliminarGracias amiga por la página de hoy
Un abrazo
Cristina
Gracia a ti, Claro de Luna. Esto ha trastocado los sentimientos de los habitantes de Galicia y de Toda España.
EliminarUn fuerte abrazo.
Estremecedor tu poema, muy triste, recibe un abrazo con todo mi cariño Marina :*
ResponderEliminar¡Hola Patty!!!
EliminarSi, es algo muy triste, muy triste: Tendremos que superarlo poco a poco, pero nunca nunca olvidarlo.
Mil gracias, por tu cariño por tus palabras. Te dejo un fuerte abrazo y toda mi estima.
¡Triste, muy triste...¡Me uno a tu dolor Marina!
ResponderEliminarUn abrazo.
¡Hola Indiasena!!!
EliminarMil gracias amiga por tu sentir y por tu visita: Es un placer para mí.
Un fuerte abrazo y se muy feliz.
Marina poesia linda as palavras belas, Marina obrigada pela visita também já estou te seguindo te desejo um ótimo domingo beijos.
ResponderEliminarBlog:Lucimar Estrela da Manhã
Grupo:Divulgue seu blog no Facebook
Fan Page
Me encontre no Pinterest
¡Hola, Lucimar da Silva!!!
EliminarGracias mil por tu visita, es un placer y celebro que te agraden mis palabras.
Un abrazo con mis mejores deseos.
Se muy feliz.
MARINA:Belíssimas palavras.A poesia é a nossa alma nas palavras.Bjs e obrigada pelo carinho.Já sou sua nova seguidora.Bom domingo!!
ResponderEliminar¡Hola, María Adeladia!!!
EliminarAgradezco tus palabras, tu visita es un honor para mí.
Si, es verdad, la poesía sale del alma, forma parte de la vida, es amiga, confidente: nos acompaña a todas partes, llora cuando estamos tristes y sonríe cuando nos ve felices.
Un abrazo y se feliz.
Ha sido una semana, donde la tragedia, se ha cebado con muchas personas inocentes, son las circunstancias que a veces nos juegan estas malaas pasadas y no hay inteligencia posible para aceptarlas. Me uno a tu solidaridad.
ResponderEliminarun abrazo
fus
Hola Fus: Es difícil muy difícil aceptar un suceso de tal magnitud.
Eliminar¡Es algo muy muy! Treste.
Gracias por tu palabras solodarias.
Un fuerte abrazo.
Querida Marina: espero que estés descansando mucho junto a tus seres queridos.
ResponderEliminarYo te he echado de menos.
Siento mucho el trágico accidente, he rezado mucho, es lo único que yo desde
Granada puedo hacer.Estas cosas pasan y te sientes muy limitada, e impotente.¡Gracias Marina! Un abrazo fuerte.
Dios te bendiga.
¡Hola -Marián!
EliminarMuchísimas gracias por tus letras solidarias.
Estamos bien todos, pero con el sentimiento dolorido. Por el trágico suceso.
Un fuerte abrazo. Y mil bendiciones.
Oi querida amiga, vim lhe desejar um ótimo começo de semana, beijos!
ResponderEliminarGracias Arione: Mis mejores deseos para ti también.
EliminarSe muy feliz.
UN ABRAZO, MARINA..
ResponderEliminarUn fuerte abrazo para ti también, Miguel.
EliminarGriacias.
Lo siento muchísimo, querida Marina, es muy lamentable lo que ha sucedido. Ojalá que estos accidentes no vuelvan a ocurrir en ningún lado.Mientras más masivos y veloces sean los medios de transportes a más peligros nos exponemos.Que triste ha sido todo esto.
ResponderEliminarCon el acostumbrado cariño, un abrazo inmenso.
¡Hola Rayén!!!
EliminarMil gracias por tus palabras y tu gran corazón.
Esto de acuerdo con lo que comentas, pero también existe el factor, fatalidad de un destino...Desgraciado fallos humanos irreparables, que todo ser humano puede cometer sin quere por supuesto. En fin, quizá un cumulo de cicunstancias de un desgraciado desenlace muy difícil de olvidar.
Un fuerte abrazo Rayén.
Olá minha amada amiga Marina,
ResponderEliminarMuito obrigada pela sua amizade e pelo carinho imenso que sinto a cada visita sua. Fico feliz por suas maravilhosas palavras que sempre enriquecem os meus posts.
Sinto muito por essa grande tragédia. Quanta dor, quantas vidas ceifadas!
Me solidarizo com as famílias que passam por esse momento tão difícil. Que Deus abençoe a todos e console seus corações sofridos.
Lindo, porém, triste o seu post! Uma homenagem comovente!
Receba o meu grande abraço com todo carinho. Fique na paz, minha querida.
¡Hola Ilca!!!
EliminarGracia por tus letras de solidaridad y sentimiento: Estas son fatalidades que la vida nos depara: sólo queda rezar por los heridos, porque se recuperen pronto y superen esta tragedia. También por las familias que perdieron sus seres queridos, por que Dios nuestro Señor, les de fuerza y resignación para seguir adelante.
Y Los fallecidos ya descansan en la paz de Dios.
Un abrazo bien grande.
Um grande abraço sem palavras.....
ResponderEliminarGracias, Fernando:
EliminarEse abrazo sin palabras dice mucho de ti. Otro abrazo para ti.
Un beso y se feliz.
Tudo está nas mãos de Deus temos é que confiar Nele, Marina fique com Deus beijos.
ResponderEliminarBlog:Lucimar Estrela da Manhã
Grupo:Divulgue seu blog no Facebook
Fan Page
Me encontre no Pinterest
¡Hola Lucimar!!!
EliminarMil gracias por tu presencia y tus palabras solidarias.
Muchos besiños.
Ciao Marina, penso che tu ti riferisca all'incidente del treno ed è veramente sconvolgente vedere quanti morti ci possano essere per l'incuria di qualche persona. Con le tue parole rendi onore ai deceduti ed inchiodi i colpevoli. Buon proseguimento di settimana.
ResponderEliminar¡Hola Elio!!!
EliminarPues si, son fatalidades de la vida que a cualquiera le puede pasar en un momento dado, con culpables o sin ellos.
Gracias por pasar. Un fuerte abrazo.
¡Hola, Marina!
ResponderEliminarEs una profunda tristeza lo ocurrido.
Ojalá que las familias de las víctimas fatales tengan suficiente templanza para afrontar la situación.
Venga ese ánimo. Un abrazo.
¡Hola Carlos!!!
EliminarSi es una gran tristeza, amigo, para nunca olvidar y lo tendrán más difícil, las familias que han perdido sus seres queridos.
Un beso y se muy feliz.
Oi querida, vim lhe desejar uma ótima semana, beijos e fique com Deus!
ResponderEliminarMil gracias Orione. Felices días para ti también.
EliminarUn puñado de besos.
marina eres muy dulce besos fernando
ResponderEliminar¡Hola Fer!!!
EliminarComo lo sabes... Si no me has probado. Pero gracias de todos modos.
Un puñado de besos. Se muy feliz.
Di fronte a brutte tragedie,non ci sonomai parole sufficientemente adeguate.
ResponderEliminarForse solo la poesia, come espressione d'amore, riesce a lenire il grande dolore che ci impadronisce.
¡Hola Costantino!!!
EliminarGracias mil por tus palabras solidarias, muy amable.
Un fuerte abrazo y se muy feliz.
Hola mi querida Marinita, saludos.
ResponderEliminarTe dejo un fuerte abrazo y los acompaño en la oración. Que tengas un feliz descanso.
Dios te bendiga.
Gracias Fray Rodolfo: Por tu palabras solidarias y tus oraciones. Que Dios te bendiga.
EliminarUn fuerte abrazo. Y, se feliz.
Tanta tristezza!! Un abbraccio
ResponderEliminarHola Giancarlo: Otro abrazo para ti también. Gracias.
EliminarQuerida amiga
ResponderEliminarPara nós,
que acreditamos no bem,
a falta de amor
parece doer ainda mais.
Que em teu coração,
a vida possa dançar
a música da alegria.
HOLA ALUISIO:
EliminarMIL GRACIAS POR TUS LETRAS QUE SON AMOR Y POESÍA. ES UN AUTENTICO PLACER PARA MÍ, TU VISITA.
BESOS Y SE MUY FELIZ.
Hola Marina, buenos días.
ResponderEliminarPaso por tu blog para dejarte un saludo. Estoy entristecida por lo sucedido, a veces no se comprende estas tragedias y nos hacemos muchas preguntas pero no tenemos ninguna respuesta.
Estaré ausente en mi blog hasta final del verano.
Hasta mi vuelta. Feliz verano.
Un abrazo.
Lola Barea.
¡Hola Lola!!! ¡Es un honor tu visita!
EliminarBien, sólo el tiempo irá "curando" las heridas profundas de quien sufre la perdida de seres queridos, porque olvidar, nunca.
Te dejo un fuerte abrazo. Feliz verano para ti también.
Querida Marina, te dejo un fuerte abrazo y todo mi cariño.
ResponderEliminarMi solidaridad y afecto en éstas duras horas.
Por aqui también hemos vivido momentos oscuros.
¡Hola Adri!!!
EliminarPasaré por tu espacio para ver lo que ha sucedido. Mientras tanto te doy mil gracias por tus letras solidarias. Un abrazo con toda mi estima. Se muy feliz.
Querída Marina, qué alma tes que estás en todo en con todos nos momentos mais difíciles que a vida depara. Ese xesto teu, ese poema que tan ben plasma a horrible escena, esas palabras tan acertadas e tan sabias non deberían caer en saco roto, e de feito, nono farán, pero deberia publicarse a toda páxina para que quenes o leamos sintamos ata onde pode chegar a mezquindade do ser humano, para non repetir, para non esquecer, para mellorarnos un pouco que boa falla nos fai
ResponderEliminarO meu corazón tamén viste luto por todo isto que acontece cada día e do que non sabemos a misa a medias. Estas cousas ocurren perto de nós pero outras tamén moi tremendas ocurriron antes e tamén ocurren cada día en sitios dos que nin siquera oímos falar.
Grazas por entrar no meu blog e deixar ánimo a raudales, porque neso, eres río incansable e de amplo caudal.
Moitos biquiños, que pasedes un bo verán. Xa me estaba inquedando o teu silenzo.
leriasdebea.blogspot.com
Ola: Miña querida amiga, disme que o teu corazón esta de loito, e sei que e verdade, pois es unha persoa de alma grande, e esta traxedia nos pasou desapercibida para ninguén, todos os galegos, españoles e fora de España, sentimos un escalofrío, un gran golpe na alma.
EliminarA pesar de todo! A vida segue, anque as veces sexa moi ingrata e nos xogue unha mala pasada... Debemos tirar para diante.
O peor e da-queles que perdero os seres queridos, seralle moito difícil. Pero o tempo iralle inxogando as suas penas. Que así sexa.
Ben, miña xoiña, ata outro momento que pase por o teu blog.
Mil gracias por pasar e deixar o teu grande comenterio.
Un puñado de bikos que chegan axiña a túa meixela.
Se moi feliz.
Marina, no sabes cuanto me duele esta tragedia, el sólo pensar tanto dolor causado por la imprudencia ... es espantoso . Mis rezos y tristeza acompañan a todos los involucrados directa o indirectamente en este accidente criminal. Una herida atroz paya el resto de sus días.
ResponderEliminarTe abrazo, y a todos lo españoles y no españoles, a sus familias, amigos, y también a los de una chica mexicana como yo, que iba de paseo a las fiestas de San Sebastián ese día. Su cita fue con la muerte, como la de ochenta personas que subieron a ese tren. Un abrazo que abarque a todos los involucrados. Y también a la familia del que iba manejando, el guía del tren ha creado un horrendo estigma en su familia, imagina cargar con eso toda su vida por generaciones un horror. Abrazo Adriana.
¡Hola Leticia!!!
EliminarSi amiga, duele muy hondo este desgraciado suceso: ojalá sea el último, ¡que nunca más suceda! nada igual ni parecido.
No sabes como siento lo de esa chica! Igual que otras de aquí de Pontevedra. D P. Todos/as.
¿Con tantos adelantos... Y no se evitan, o no podrán! Evitar que pasen estas cosas? Esperemos que en el futuro, podamos viajar en tren algo más seguros.
Gracias -Leticia: Por tus letras solidarias, por ese abrazo a los que sufren la gran pérdida de seres humanos.
Un abrazo grande para ti. Y, se muy feliz.
UNA GRAN DESGRACIA. ESPEREMOS QUE EL TIEMPO ATENUÉ EL GRAN DOLOR DE LOS POBRES FAMILIARES.
ResponderEliminarEN CUANTO AL POEMA, PIENSO QUE NO PUEDE SER UN HOMBRE, ¡ES UN FRÍO LOCO, QUE CARECE DE ENTRAÑAS!
POR LO DEMÁS ..¡ES UN ESPLENDIDO POEMA QUE ME HA HECHO ESTREMECER!
UN ABRAZO MARINA. (NO ME VAN LAS MINÚSCULAS ¿?)
¡Hola Indiasena!
EliminarSi, es un grave suceso que nunca olvidarán, pero como tú bien dices, el tiempo será el que vaya mitigando ese gran dolor.
¡Sabes, tienes razón!!! ¡Me equivoqué al escribir hombre! ¡Es un monstruo!!! Y, lo que más me apena, es que no es el único! Caminan por este mundo cruel! Muchos más de los que uno se imagina. En fin, es lo que nos toca vivir. No tengo valor para matar una gallina, para una rica sopa, siempre le tocaba a mi marido que de muy mala gana lo hacía. ¡Pero creo que a ese, lo colgaría por los cojones, en una plaza publica! Hasta la muerte. Creo que el siguiente se lo pensaría más de dos veces.
Bueno amiga, ya desahogué un poco mi rabia al contestar a lo que me comentas.
Un abrazo grande y gracias por venir. Es un placer charlar un instante contigo.
Se muy feliz.
EliminarQuerida amiga, no te puedes imaginar lo cercana que te siento, parece que te conozco de toda la vida... Simplemente 'oyendote' he llegado a quererte.
Un augurio di buon ferragosto,Costantino.
ResponderEliminar
EliminarHola Costantino: Yo también te deseo un feliz agosto! Y todos los días, meses del año.
Un abrazo.
A minha solidariedade....
ResponderEliminarCumprimentos
Gracias Fernando, por tu visita y solidaridad.
EliminarUn abrazo.
Mi querida Marina,me tienes emocionada...Tus palabras siempre cercanas,latentes y atentas me acunan y me animam...Muchas gracias por tus comentarios y por tu felicitación...Este verano, no he descansado del blog, porque me aporta mucho y aunque a veces cansa,merece la pena estar cerca de todos compartiendo la vida...Espero, que estés pasando unos días muy agradables con tu familia.Veo, que sigues cerca de todos nosotros y eso me alegra mucho,significa que nos recuerdas y además tu presencia nos estimula y nos llena...Que la Providencia te bendiga siempre y sigas muchos años más con todos nosotros...¡¡Feliz día de la Asunción de la Virgen...!!
ResponderEliminarMi abrazo inmenso y mi cariño...Te quiero siempre,compañera y amiga...
M.Jesús
¡Mª Jesús, tú si que me emocionas con tu bonitas letras! Tienes esa hermosa forma de expresarte tan amena tan dulce y ademas con gran facilidad de palabra! Que las mías, creo que son insignificantes.
EliminarMil gracias Poeta Grande, por ser como eres, que Dios te bendiga siempre.
Un abrazo bien grande. Se muy feliz.
Querida Marina: que alegría tu visita, tu grata presencia.Sabes lo mucho que te aprecio querida amiga y compañera. Espero que estés descansando, y pasando ratos agradables con tu familia.¡Cuídate mucho!
ResponderEliminarUn abrazo muy fuerte.¡Feliz día de nuestra madre!
Dios te bendiga siempre.
Mil gracias Marián: El aprecio es mutuo! Amiga. Tu cercanía me da mucha paz.
EliminarUn abrazo y la paz sea contigo.
eres un sol un gran beso fernando
ResponderEliminar¡Hola Fernando!
EliminarSoy un sol de otoño: ¡Ya... sin fuerza! Gracias, eres muy amable.
Un besote.
Muito bonito o teu blogue. Foi um prazer.
ResponderEliminarAbraços
Gracias María, por tu visita, bienvenida a este sencillo rincón de mi casa.
EliminarUn fuerte abrazo.
Comparto la tristeza de todos por el trágico evento, Marina.
ResponderEliminarUnos versos que duelen y degarran al leerlos.
Espero tengas unos lindos días, después de todo.
Abrazos
Hola amiga: Gracias por tu visita y tus plabras. ¡En los versos, no expreso todo lo que siento! No hay palabras para tan funesto crimen.
EliminarQue tengas tú también lindos días.
Un abrazo y se muy feliz.
¡Mil gracias amigos/as! Me pongo a pensar en esta convivencia bloguera: bella, que hemos constituido a través de casi ocho años que os conozco virtualmente, pero es como si os tuviera presente.
ResponderEliminarNo recuerdo bien la fecha, pero no importa tanto el tiempo, igual da que sean ocho, cinco, e inclusive meses... lo importante es que, en este tiempo, hemos ido edificando el respeto, la confianza ¡y, como no! La tolerancia y cariño, por supuesto, que nunca quisiera perder.
¡Os quiero de verdad! Os considero hoy mañana y siempre, mientras viva, mis amigos/as del alma y de fatigas.
Mi más profundo agradecimiento a todos/as y cada uno de vosotros.
Os dejo un abrazo grande -grande, mil bendiciones y que la paz, la alegría, la felicidad estén con todos ustedes hasta el final de sus días.
Sos geniales. Hasta siempre.
No tienes nueva entrada, pero no importa, yo te vuelvo a comentar ésta.
ResponderEliminarHan pasado los días, y aún seguimos recordando el trágico accidente, es imposible olvidar, y me imagino cómo estarán los familiares, a pesar del tiempo transcurridos, seguirán con el alma rota.
Te deseo una feliz semana, querida amiga, me encanta tenerte entre mis blogs.
Un beso enorme, preciosa.
Mi querida Marina,tienes mucha razón,la cabeza pone la palabra y reordena al corazón,que a veces se nos desboca.La mente es sumamente necesaria,porque también es parte del corazón...Sin embargo,cuando la mente nos lanza ideas negativas,egoístas y laberínticas,debemos dejarla a un lado y optar por la intuición del corazón, sin duda alguna.
ResponderEliminarEspero,que estés bien,donde estés.Que estés pasando un buen verano y sabes que te queremos siempre y no te olvidamos.Siempre nos dás mucho,eres tremendamente generosa.Que la Providencia te bendiga y mantenga mucho tiempo con nosotros.
Mi abrazo inmenso y mi cariño,compañera y amiga.
Feliz semana y hasta pronto.
M.Jesús
Amiga querida,
ResponderEliminarSaudades de ti! Espero que vc esteja bem e com muita paz no seu coração.
Que continue desfrutando suas férias, descanse e relaxe plenamente para voltar revigorada, com suas energias renovadas.
Obrigada pelo carinho, sabes que é recíproco. Aguardo seu retorno e sua visita.
Um abraço muito carinhoso e amigo para ti.
Hola, Marina:
ResponderEliminarSolo paso a saludarte. Espero que estes disfrutando de tu descanso y que pronto estes de vuelta. Se te extraña, amiga.Tus letras estan llenas de magia, sabiduría y dulzura.Siempre es un agrado pasar a leer tus versos y/o reflexiones.
Muchos abrazos.
Olá,
ResponderEliminardesejo-lhe um excelente descanso merecido.
Encantado com os lindos versos.
ag
Aos poucos,com o passar do tempo,haverá a superação...mesmo que nunca haja o esquecimento.
ResponderEliminarAgora quero te agradecer por tua visita...OBRIGADA!!!
Sabes muito bem que me deixas feliz e encantada quando apareces,pois tens o dom de fazer com que eu me sinta amada!
Final de semana lindo como tu és e a tua alma também.
Olá Maria Figueira, obrigada pela visita,e pelo carinho de seguir meu blog.
ResponderEliminarVolte sempre beijinhos.