Canta Pontevedra canta,
e nunca deixes de cantar
cantan os ríos e fontes
é o vento no piñeiral
cántame ben leda hoxe
canta a beiriña do mar.
Cantas nos prados e leiras
na vendima e no lagar...
nas palleiras e colleitas,
nas festas dalgún xantar.
Como veis yo también llevo la vestimenta
medieval. ¡Hola Amigos!!!
Tenía razón Kalidasa poeta Hindú cuando dijo… Mira a este día porque es la vida, ¡La
mismísima vida de la vida!... En
su breve curso. ¡Y es verdad! Sé que es hermosa. ¡A pesar de los pesares! Así
que, me dispongo a mirar y vivir el día
hoy, como si fuera el último. La vida tiene
esas dos cosas, las dos caras de la moneda: tiene muchas alegrías, pero también
grandes tristezas.
Pero a pesar de todo: me gustaría que hoy
mis letras fuesen como un precioso jarrón de rosas rojas expuesto en un tapete blanco
-de encaje bordado -encima de una bonita mesa.
Algo así como una fragancia dulce que se
adentre en los sentidos de quien se digne a leerlas.
Una vez más abro la puerta giratoria que
no quiero cerrar: ¡No por ahora!… En esta
mi CASITA -DE CAMPO. Donde todo el
mundo está invitado a tomar algo, a sentarse a mi lado a charlar conmigo de lo
divino y de lo humano. Mesa y mantel está preparado con un
jarroncito de flores silvestres que son hermosas y más naturales. El
aire está impregnado de un delicioso olor a café. ¿Si gustan pasen?
Como la puerta es giratoria, se puede entrar
por una y salir por la otra sin atascos.
¡Muchos lo hacen! No
sin antes dejar su valioso regalo.
Qué aunque no lo merezca: es para mí como
el más cálido de los abrazos, lo que agradezco eternamente.
Hoy quiero hablaros de mi Pontevedra
Amada. Alguno dirá, ¡A mí que me
importa! Pero a mí me faltan palabras
para describir el orgullo que siento, por ser afortunada de vivir en esta tierra
dorada.
Os dejo un pedacito del himno que le
pertenece por excelencia.
Mi Pontevedra amada tierra encantada lindo jardín, que
matas las tristezas y tus bellezas no tienen fin, cuna mía al nacer, me alegra en ti vivir, en
tu adorado suelo bajo tu cielo quiero morir.
Este primer día de septiembre llaga
vestido de cielo azul cristalino y la luz cálida del amanecer, expande una suave
neblina sobre nuestra ría pontevedresa, que rápidamente despaja dando paso a
una mañana radiante.
El sol arranca aristas de brillo de color
y de sombras en las calles de nuestra villa, calles y plazas ambientadas con
adornos de época celebrando la gran Fiesta Medieval.
Ayer último día de agosto a las 18, 30
horas, los pregonero a caballo iban anunciando por todo el centro histórico de
Pontevedra, el inicio de ésta Fiesta preciosa o, mejor dicho, Feria Franca.
Una hora más tarde, pasacalles de grupos
de música, teatro, malabares… Y dos
horas más tarde, el acto de apertura de ésta Feria Franca con un espectáculo de
música, teatro y pirotecnia.
Hoy 1 de septiembre, sobre las 11 de la
mañana, inauguración del mercado medieval con los correspondientes puestos de
venta de alimentación.
A las doce del medio día, recreación de
transporte de vinos recorriendo las calles de Santa Clara, Sarmiento,
Pasante-ría, plaza de la herrería, finalizando frente a la Capilla en Plaza –Peregrina.
Hoy sábado -día grande con la celebración
en todas las calles de la ciudad convenientemente ambientadas como hace siglos,
era la propia Feira Franca. Hoy
Pontevedra está guapísima.
Durante el día hay actuaciones musicales
y teatrales en las plazas, con demostraciones de oficios tradicionales.
Los viandantes ataviados con vestimentas
medievales, donde me incluyo. También
puestos de oficios, como el herrero, el cestero, el cantero, el alfarero, el
afilador, el paragüero, entre otros muchos.
Puestos de ventas -de toda clase de
gastronomía de nuestra Galicia, en tempos de antaño y también actual.
Uno va paseando, picando y degustando
algo de todo.
Todo brilla como guirnaldas azules, por
todas las calles copadas por multitudes.
Aunque estemos en crisis.
Un canto a miña terra.
canta no prado onde vas pasear:
¡Canta na beira do río!
Canta as oliñas do mar,
canta no meu corazón baldeiro,
que comeza a fraquear
sen amor sen agarimo.
Canta xoíña no meu cerebelo
devólveme o meu brillo
quita a sombra que me mofa,
¡E fíreme o meu sentido!
Dos meus ollos xa lagoeiros,
sáeme a auga fresquiña-
que bota fora do meu peito
que se me encheu onte a noite.
na fonte da amizade limpa.
Sei que faiche dano o viño
¡e -a auga ardente non tocas!...
Anque se vexa amareliña…
sóbese de seguida a cachola.
e, non ías ver o camiño…
¡Pois que, levaríate nas costas!
Son probe ¡Non ai cabaliño!
Pero si amor que desborda,
para che dar con agarimo.
Hoxe que espertou a aurora,
máis queda e máis morniña,
o sol tamén agarima as tendas
de doces que ai po -la vila,
pintando as prazas de cores
¿e as xentes? ¡Tamén sorrían!!!
Con medievais vestimentas
comendo, bebendo e contenta...
deixando a crise para outro día.
Un puñado de besos para los amantes de lo sencillo
Marina,estoy levantada como tú...y me alegro descubrir tu bellísimo post y tomarme un café virtual contigo...Mañana saldrá mi hijo para Australia y voy a costarme enseguida,pero antes quiero decirte,que estás muy guapa con tu vestido medieval y me alegro mucho que hayas disfrutado de las fiestas de tu tierra...Sé que es realmente hermosa y quiero ir a verla...ojalá que muy pronto.
ResponderEliminarMe gusta la calidez,que nos dejas en tu casita de campo y me gusta ese poema gallego,que me ha encantado por su sencillez y sentimiento...No sé gallego,pero he entendido muchas cosas.
Gracias por tus comentarios y tu cercanía,que siempre me emocionan,siento que te conozco dese hace muuuuuuchos años,amiga.
Mi felicitación por esa inspiración mágica,humana y divina,que llevas siempre contigo y que nos expones con claridad y humildad.
Mi abrazo grande por tu inmensidad de espíritu.
Que Dios te bendiga y hasta pronto,Marina.
M.Jesús
Hermosa entrada!
ResponderEliminarYo digo: Mi abuela nacio en Pontevedra. Y mi abuelo en Monforte, (un pueblito de cinco casas ahí cerca)
ResponderEliminarUn gusto leerte otra vez.
Un abrazo.
Me gusta la manera en que nos vas relatando el orgullo que sientes de tu tierra, me gustan tus poemas, aunque tenia tiempo de no visitarte, no te olvido.
ResponderEliminarQue guapa te ves con este atuendo.
Marina querida te dejo un abrazo grande y que tengas lindo fin de semana.
Hermosa composición y homenaje a tu tierra, Marina.
ResponderEliminarA través de tus letras he podido conocer un poquito sobre vuestras costumbres y tradiciones de aquella tierra linda que te vio nacer y crecer.
Abrazos alados y lindo fin de semana!!!
Che bello poter essere al Mercato Medievale di questa città ricca di storia e di umanità!
ResponderEliminarUn saluto dal piovoso Piemonte,Costantino.
Las ferias medievales y atuendos de época.Me encantan.
ResponderEliminar¡Te queda perfecto!
¿Que lo pases muy bién en tus fiestas?.
¡Encantada de leerte de nuevo!.
Un abrazo.
Me alegro mucho de verte feliz y cantando a tu bella tierra. Estás muy guapa vestida con ese traje medieval
ResponderEliminarDeseo que sigas disfrutando de este estupendo evento del que nos has hecho partícipes y degustando los manjares de tu tierra.
Gracias por compartir.
Bss
En la tierra que nacimos es la que más nos ata y de la que nos sentimos orgullosos de ella.
ResponderEliminarMe gusta tomar el café contigo, me gusta entrar por tu puerta y dejarte unas palabras esperando que cuando tengas tiempo escribas en tu rincón para que te pueda visitar de nuevo.
Un abrazo y me alegro de leerte
Me debo un viaje a esas tierras bellas
ResponderEliminarAlgún día...
Besos
¡Olé y olé!¡Guapa, guapa y guapa!
ResponderEliminarQué estupendo acabar de volver y encontrarte!
¿Invitas a tomar algo? pues me quedo, que sea un café por ver si me despejo- y comencemos a hablar linda dama.
Bella tú, bella Pontevedra (tuve la suerte de verla en la TV con la vuelta ciclista y es realmente preciosa).
Un abrazo.
Querida Marina. ¡Qué alegría reencontrarte! Y en esta feria medieval tan preciosa. Pero te digo la verdad, lo que más me gusta de ti, es la belleza interior que traspasa desde el primer día estas líneas. Pongas lo que ponas, yo veo a la mujer siempre animosa, valiente y cariñosa.
ResponderEliminarAsí que solo puedo mandarte muchos besos con mi cariño.
Me gusta este homenaje a tu tierra y a tus xentes, lo entiendo y me sumo a él, porquè yo también estoy enamorada de la mia y me gusta que todo el mundo la quiera.
ResponderEliminarDesde Catalunya, besos para Galicia.
Entrei na tua casita de campo e fiquei junto à mesa com uma jarra de rosas ouvindo-te falar da tua terra. Que maravilha! Depois de Deus a da família, é ela a nossa terra que devemos cantar. Morro de saudades da minha.
ResponderEliminarNasci do outro lado do mundo e do tempo...de um tempo que eu guardo no meu coração.
Mil beijos para ti.
Graça
MUY BELLO TRIBUTO A LA TIERRA!!!
ResponderEliminarUN ABRAZO
Amiga Marina, hoy he regresado de vacaciones que ya ternía ganas, porque he estado incomunicado.
ResponderEliminarPreciosa tu poesía por lo que he podido entender y ademas muy melosa porque así me parece a mi vuestro idioma que me gusta oirlo y leerlo.
Ahora ya esteremos en contacto.
Besos
Marina: tu comentario me ha emocionado hasta lo hondo. Eres encantadora y excepcionalmente amable y generosa. ¡Gracias!
ResponderEliminarUn muy cordial abrazo desde Madrid.
Hola Marina amiguiña.
ResponderEliminarSabes estás guapísima con el atuendo de época.
Me ha encantado leer tu Poema en lengua gallega.
Que ilusión leerte y hacernos partícipes de estas fiestas.
Un abraciño, Montserrat
Tus palabras me han llenado de gozo al leerlas, después de un verano que no lo estoy pasando nada bien.Eres un encanto de persona.
ResponderEliminarGracias y te deseo lo mejor.
Muy bonito homenaje a tu tierra y a sus gentes Marina.
ResponderEliminarEres muy gentil al invitar a todo el mundo a tomar algo, jeje lastima que no pasemos cerca.
Volvimos de vacaciones y andamos poniendonos al dia.
un besote
Que lindo lo que cuentas Marina, una fiesta para todos. Y si, hay que vivir la vida en cada momento, en un precioso presente, porque donde hay amarguras, también hay alegrías y quien sabe de las dos, esta viviendo plenamente.
ResponderEliminarTe dejo un fuerte abrazo con todo cariño.
Mi querida Marina,te dejo un abrazo grande,grande espiritual...Eres una mujer llena de vida e ilusión,te admiro profundamente...Gracias por tus palabras,que siempre me emocionan y además oigo tu voz,aunque no la conozca.
ResponderEliminarQue pases muy buena noche y la Providencia te bendiga y te inspire siempre.
Un beso de tu amiga,que te siente muy cerca,Marina.
FELIZ SEMANA,AMIGA.
M.Jesús
Querida Marina he pensado mucho en ti.Te sentido muy cerca, aunque he echado de menos tu presencia.Se nota mucho tu ausencia, pero lo que importa es que te encuentres bien. Me ha alegrado mucho tu presencia hoy, tu delicadeza, tu finura, tu ser tan especial...
ResponderEliminar¡Gracias Marina Bienvenida! ¡ Cuídate!
Un abrazo fuerte. Dios te bendiga.( Pontevedra es preciosa, yo la conozco)
Estás muy guapa con el traje.
Bellissima festa,ed é un sorriso brillante anche il canto della tua terra:)! Sí, mia figlia aspetta bambino :)! Fra 2 mesi diventeró nonna:).Grazie per le tue parole molto dolci.
ResponderEliminarUn bacione e felice serata, cara amica
Hola Marina, buenas tardes, ya estoy de regreso de mi descanso, y es una placer para mi pasar a leer tu lindo poema un canto a tan bella tierra,
ResponderEliminarme gusto mucho. Un abrazo, con cariño, Lola.
¡Hola Marina!
ResponderEliminarSiempre es un placer sentir tu alegría y tu vitalidad. Nos dejas una bella alabanza a tu tierra, muy hermosa por cierto. Me encanta leer tus letras y la de hoy en especial, porque me ha hecho recordar mi paso por Pontevedra, días felices.
Recibe un beso enorme.
Querida amiga
ResponderEliminarAs palavras
que celebram
a terra onde nascemos,
transcendem
qualquer outra
forma de amor.
Que haja sempre em ti,
o olhar da alegria.
Buenas tardes mi querida Marina, claro que nos importa Pontevedra, además de ser bella, pues la conozco, pertenece a sus sentimientos y si de verdad se quiere, se ama lo que el otro ama
ResponderEliminarGarcías por sus letras en gallego, las extrañaba ce cuando viví en el Norte de España.
Mil besos para usted.
Con ternura
Sor.Cecilia
Esto sí que es un buen homenaje a tu tierra Marina, tal y como has titulado tu entrada. Pueden estar muy orgullosos de ti. Estuve hace cuatro años y me pareció preciosa. Me alegra mucho verte de nuevo, yo ya estoy de vuelta, y aunque este pasado fin de semana puse una pequeña referencia en el blog, el próximo fin de semana reanudará su marcha. Espero que estés bien amiga. Un fuerte abrazo desde el blog de la Tertulia Cofrade Cruz Arbórea.
ResponderEliminarhttp://tertuliacofradecruzarborea.blogspot.com/
Gracias, Marina, por tus cariñosas palabras. Tu blog, un dechado de sensibilidad y buen gusto. Felicidades.
ResponderEliminarMi querida Marina.
ResponderEliminarMe he deleitado leyendo tus letras que son verdaderas perlas preciosas y más aún cuando nos compartes las bellezas de tu tierra y como celebran su fiesta.
Pontevedra, antes desconocida, para mi ahora me parece un lindo paraíso lleno de gente alegre y cariñosa como tú.
Te dejo un abrazo inmenso y mis mejores deseos de que sigas disfrutando de tu tierra y su gente.
Gracias linda amiga por tus palabras.
ResponderEliminarSiempre tan cálidas y que me llegan al alama.
Un abrazo grande. :)
Me han dado ganas de conocer, tal vez
ResponderEliminarUn abrazo
Muy cierto, este día es la vida.
ResponderEliminarSaludos
David
¡Hola Marina! ha sido un placer leerte, el año pasado estuve en la fiesta había tanta gente que al final logramos sitio en una terraza y nos dedicamos a ver pasar los pontevedreses con sus vestimentas, el encanto de sus calles y las atracciones nos hizo sentir que el tiempo había vuelto atrás...
ResponderEliminarHoy no tomo el café porque ya me voy a la cama, con este tiempo tan agradable que tenemos no paro en casa, es como si quisiera recuperar tantos días que dejé pasar mirando por la ventana.
Un abrazo muy grande, la próxima vez que visite "la Peregrina" te avisaré con tiempo y el café será frente a frente si los astros se ponen de acuerdo :)
Hola Marina, cuánta alegría me ha dado tu regreso, y sobre todo que estés bien. Tu sensibilidad para mostrarnos el amor que sientes por tu tierra es profunda, y sobre todo, agradezco que nos permitas a través de ella conocer tu amada tierra.Gracias por tus cálidas palabras dejadas en mis blogs, donde han ocurrido cosas muy extrañas últimamente como por ej., no poder dejar en ellos comentarios. Pero creo que se debe a blogger, por eso no toqué nada y esperé. Gracias a Dios se normaliza de a poco. Gracias por insistir . Un gran abrazo.
ResponderEliminarOlá Marina,
ResponderEliminarObrigada pela gentil visitinha ao nosso blog
Seja muito bem vinda!
Volte Sempre!
Tenha uma ótima semana
Un gran abrazo de
Pepi, Xixo, Juja, Jujuba e Verena
El año que viene tengo programdo darme un viajecito por alla. Me ha gustado! Preciosa entrada!
ResponderEliminarUn abraXo!
Hola Marina: llegue en respuesta de tu visita a mi blog. Y estoy encantado de tu pasión por describir a tu tierra. De veras me llevo deregalo esa bien intencionadas rosas del jarrón que nos ofreces.
ResponderEliminarMe agregue para seguirte
(Ahora estoy de viaje, a la vuelta tratare de visitare nuevamente.
Besos
La vita è bella e concordo con il poeta, va vissuta oggi e al meglio!! felice inizio settimana...ciao
ResponderEliminarBonito canto. Galicia, es preciosa. Tengo una sobrina viviendo en las rías bajas la mar de feliz.Ella nació en Barcelona y es una enamorada de Pontevedra. Desde que fue de vacaciones, hace cosa de 5, años, no quiso regresar.
ResponderEliminarHola querida amiga! Me alegra tu regreso. Es un placer sentirte tan cercana y llena de alegría, nos muestras las tradiciones y fiestas de tu querida tierra. He de decirte que te sienta muy bien la vestimenta. Como me gustaría estar por esos lares y pasar a tomar ese café…
ResponderEliminarSabes que tus escritos tienen la calidez y el sentimiento que haces sentirte cercana.
Gracias por tan bella entrada María.
Un fuerte y cálido abrazo
Muy bonito lo que cuentas Marina. Estas muy guapa con ese vestido de medieval. Gracias por la invitación y esas flores preciosas que llegan su aroma y color desde el prado inundando de belleza tu casa de campo.
ResponderEliminarMuy bonito como lo cuentas, me ha gustado, es como si fuera una de las personas que está en esa fiesta medieval viviendolo en pirmera persona.
Saludos y un abrazo grande
mil gracias querida amiga y admirada poetisa por invitarnos a tu bella y acogedora casina y por ese café que sabe a gloria y sobre todo por tu bella y amada compañía y por obsequiarnos la belleza de tus versos. Muchos besinos de esta amiga que te quiere un montón.
ResponderEliminarP.D. Estás guapisima con el traje medieval.
Marina...¡¡ Holaaa !!! por empezar eres hermosa y joven, te imaginaba una viejecita, por tu manera de expresarte, o es que te sientes viejecita...eres divinaaaa,una señora elegante... vive la vida sin pensar en tu edad.
ResponderEliminarMuy bonito todo lo que has publicado en homenaje a tu tierra.... acompañado de un hermoso poema.
un beso desde Argentina
Hola Marina, que hermoso homenaje tan lleno de amor a tu tierra amiga. Bellos versos los que compartes. Un placer leerte. Cuidate.
ResponderEliminarY tus versos son, en efecto, ese jarrón de rosas, esa fragancia que invade y subyuga.
ResponderEliminarBesos!
Marina,querida amiga !
ResponderEliminarQue bom te ter de volta e com ares festivos .Parabéns, estás linda homenageando a tua terra com trajes medievais !É sempre muito bom, ver e
participar de nossa cidade em festa .Que esta alegria se faça presente em ti, todos os dias de tua vida !deixo-te um beijo e minha amizade.
Marina,no te puedes perder esa voz,vuelve y escúchala por favor...
ResponderEliminarLe dás al cuadrito verde,sube el volumen de tu ordenador y espera unos segundos,ya verás como suena.
Mi gratitud y mi abrazo inmenso,amiga.
FELIZ NOCHE Y ESPERO QUE ESTÉS BIEN.
Te quiero siempre,Marina.
M.Jesús
Muchas gracias Marina por visitar mi bitácora y dejar tu apreciable comentario.
ResponderEliminarDan ganas de visitar la Feria Franca, despuès de leer tu preciosa narración sobre esos manjares medievales y caldos fabulosos gallegos´
Un fuerte abrazo, y si me lo permites, me quedo en la casa de puertas giratorias.
Gracias mi querida Marina, por su comentario en EL NECIO.Hay tantas personas con ese perfil, que espantan.
ResponderEliminarCon ternura le dejo un beso
Sor.Cecilia
Obrigada pelo comentário e pela visita.
ResponderEliminarQue belo post! As pequenas coisas...eu também as amo profundamente, elas nos ensinam a vida, esta pequena coisinha.
Conheço a tua bela Pontevedra e gosto muito da Galiza, das suas gentes, escritores e poetas, da paisagem doce...
Beijo
Hola Marina, por aquí pasaba de nuevo a ver si había novedades en tu blog, así que te saludo y te deseo un feliz fin de semana. Un fuerte abrazo desde el blog de la Tertulia Cofrade Cruz Arbórea.
ResponderEliminarhttp://tertuliacofradecruzarborea.blogspot.com/
La vida es un milagro, merece ser celebra cada dìa!
ResponderEliminarHermosa entrada.
Abrazos.
Mi querida Marina, tienes un premio en mi blog.
ResponderEliminarCon ternura te dejo mil besos.
Sor.Cecilia
Me alegro de que vivieras y disfrutaras de esta Feria medieval.
ResponderEliminarSaludos
Bellissimo omaggio alla tua terra. Se sapessi scrivere come te farei subito una poesia per Venezia, la mia città natale. Ciao Marina e buona settimana.
ResponderEliminarMi bella y querida Marina:
ResponderEliminar¡Cómo me alegra de volver a leerte! de saber que sigues aquí con nosotros, y además, nos regalas la esencia de tu Pontevedra, que por cierto, yo la conozco, y me parece una ciudad preciosa.
Un beso muy grande.
Me ha gustado mucho tu entrada. Enhorabuena
ResponderEliminarun abrazo
fus
¡Hola -hola: Amigos todos/as!!!
ResponderEliminarQuiero dejar aquí mi agradecimiento por vuestra presencia en esta mi casina de campo tan especial para mí, donde a veces aparecen sombras onduladas que proyectan llamas azules preciosas -encantadas- y salidas de vuestra alma -corazón! Que me hacen muy feliz.
Mil gracias a todos y cada uno de vosotros/as.
Os abraza mi alma con amor. Ser muy felices.
Ciao... Tutto bene!
ResponderEliminarBello Blog!e Bello Post
Buon Martedi per te..
Bacii
http://couturetrend.blogspot.it/
http://www.facebook.com/couturetrend1