martes, 22 de junio de 2010

UN DÍA PARA SOÑAR ...

Hay días en que una se levanta con los ojos adormilados y el ánimo tarda en despejar. Pero de inmediato un rayito de sol alumbra el horizonte y el poder del universo comienza a brillar pisándome los talones y mimando mis pasos, me acompaña hasta la cumbre de mis sueños.

Me siento bien con lo que soy con lo que tengo. Ahora mismo tengo el propósito de seguir soñando, soñar con las cosas justas, soñar con que la paz en el mundo sea un hecho verídico que nadie pase miserias y soñar con darlo todo sin medirlo y recogerlo todo si tener que requerirlo. Soñar que aunque mis cabellos plateen, no impiden que mi corazón siga joven y tenga la energía y valor para reanimar mis sueños que no son pocos. No pediré portentos que no merezco, no. Pero cuando sale el sol de entre las nubes, abro la ventana de mi corazón. 
Qué lindo es saber que alguien te llama te espera y te dice, ¡Venga! nos vamos de excursión al río as fervenzas da Toxa. Gracias amigos/as familia, porque de nuevo se eleva mi espíritu brinca mi alma y una sueña despierta sintiendo la música de la cascda y los deliciosos colores y olores de la natutura en el atardecer;  el sol está radiante solo cuatro nubes blancas como algodón vuelan bajo el firmamento, significa que el día y el momento tiene un brillo muy especial.
Ésta es la catarata presumida que se pinta de variados colores acaparando así la mirada del visitante. Es precisa la cascada y una ligera brisa que sisea entre los arbustos como acariciando el alma.

La vida pasa de prisa un enjambre de primaveras y veranos que han tenido su fulgor dorado y que son ahora motivo de tantos recuerdos y añoranzas, por lo pronto aprovecharé todos los tantos de esta baraja disfrutando y atesorando cada momento de mi vida, porque el tiempo es oro y no se detiene más que con la muerte, así que a soñar que es gratis deseando que mis pensamientos y sueños tangan algún futuro.
Sigamos soñando ¿Si?
Este es el mirador donde se contempla todo un paraje de encanto
este bellísimo rincón no deja lugar a duda es uno de tatos escondites bellos que tiene nuestra tierra.

As fervenzas do Río Toxa: es un habitat hechicera y fascinante
Es este un paraíso de humedad y vegetación lujuriosa, rocas pedras río cauces, es un paisaje de ensueño donde se respira hondo y se aleja la melancolía con el murmullo de la cascada y el siseo de la brisa que te envuelve en una caricia produciendo una sensación de éxtasis. Aquí uno se olvida de que existe el resto del mundo. No hay un solo día del año en el que no cambie la cascada no varíen sus luces, el impulso del salto el rumor de sus aguas que embrujan a cuantos se asoman a contemplar este fantástico prodigio. Las aguas del río Toxa bajan calmadas al amparo del boscaje hasta que saltan y deslumbran en su vuelo, cambiando día tras día de colores de motivos y sonidos. La fervenza y el río se funden en una visión que al margen de las aguas algo tiene que ver con la leyenda donde se suceden Iglesias Pazos cruces y un altivo monasterio.
Una vez estuve aquí y me quede embelesada al mirar tanta belleza en este paraíso anclado como otros de nuestra Galicia profunda donde los sentidos danzan recogen frescura y el alma flota en el aire brincando gozosa. Pero hoy he vuelto con más calma para quedarme más tiempo y escuchar una vez más la voz serena que tiene el agua y los colores canbiando en esa trayectoria alta son sonidos rumores disímiles que la mente y mi retina retiene tan encelada.


Déjame mimar tus manos 
temblorosas,
déjame entre las mías retenerlas

y poner en ellas un canto de amor
en la prisa de tu alma inquieta,
déjame ver tu dulzura aduladora

 tu mirada bella y serena
y sacar la tristeza de tu corazón
déjame la llave que abra esa puerta.
Allí está el alma que la risa perdió
déjate llevar por mi mano amorosa
deja que el viento corra con fuerza,

que bese la calma del páramo
y tengas mi amistad sincera.
Que nada rompa tu encanto
y se una estrella nueva 
que alumbre siempre 
tus mismos pasos
adiós con los sinsabores
y nuevos sueños esperando.


 2-6-20010.   Marina Filgueira.


Besos a puñados para los amantes- -de las cosas sencillas.

48 comentarios:

  1. Vaya grata sorpresa Marina…lo primero tu estado de ánimo, segundo el retrato que nos dejas de esa catarata que se presume de muchos colores…y pa rematarlo el poema.
    Irrenunciable la filosofía de estar feliz con lo que se tiene…seguir soñando con las justicias, con la paz del mundo…Ese es el camino, no hay otro. Un placer saber de ti y verte feliz.

    Un besazo sureño.

    ResponderEliminar
  2. Hola: Flamenco Rojo, es un precioso paraje digno de una visita, el que una vez se asoma, vuelve de nuevo, telo aseguro es, inevitable. Si en verano te acercas a Galicia, no dejes de ir a verlo... no te arrepentirás. Es verdad, la filosofía de la vida, es esa... soñar con las cosas justas, ser feliz con lo que uno es, con lo que uno tiene. ¡Soñar no cuesta nada! Mientras tenga sueños e ilusiones... todo irá bie. El día que ésto me falte, mi vida se irá en picado. Gracias Pepe, por tu bonitas palabras, es un placer saber que entras en esta casita de campo. Vuelve cuando gustes, te dejo la puerta entreabieta. Un abrazo grande- grande, para compartir con tu preciosa fañilia. Ser muy felices.

    ResponderEliminar
  3. Marina querida, hermosas palabras, tu sensatez y cordura me llenan, me gustaría ser así. Me encanta verte sonreír, ver que sales y que abres ese rayo de sol...aunque este cerrado,sabes,la felicidad está en uno mismo e irradias ese manantial, como la del lindo paisaje donde te encuentras.
    Marina no se que me pasa contigo pero...eres algo especial, eres ese apoyo maternal que ilumina.

    Me quedo con esto:

    Deja que el viento corra con fuerza.
    deja que rompa la calma del páramo.
    deja que tengas mi amistad sincera...
    deja que cambie el amargo pasado.
    déjate guiar por una nueva estrella...
    deja ya de ver los sinsabores amargos.
    deja que te abrace una felicidad nueva.

    Un enorme abrazo amiga querida y... ¡adelante !como bien sabes hacerlo.

    Un beso.

    ResponderEliminar
  4. Qué entrada tan hermosa! Qué paz y melancolía! Qué deseos de admitirnos como somos, con la misma calma con la tierra asume el agua, la luz, la brisa!
    Hermosísimo paisaje.
    También hermoso poema.

    ResponderEliminar
  5. Hola Asun: Gracias por pasar por aquí y dejar tus- siempre- agradables frases, como esa, eres algo especiales, ojalá fuera el apoyo maternal que ilumine a quien lo necesite. Sería algo justo, pero no sé si llego a tanto. Referente a ser felices, no hay más que abrir nuestro baúl y ver en el, todo positivo- lo bueno que la vida nos brida, o lo que- nos ha brindado y con eso quedarnos: ¿y lo negativo? Dirás tú, ¡Porque una vida larga tiene de todo algo! Pues… Eso que no nos gusta, lo encerraremos en una maleta con dos vueltas de llave. Pero no lo vamos a quemar no, porque de ello también hemos aprendido algo. Gracias de nuevo- es un gusto leer todo lo tú escribes. Un puñado de bicos, Se muy feliz.

    ResponderEliminar
  6. Hola: Amando, es un lujo para mí, saber que das un paseo por ésta huertita de mi casa, y además que te gusten las plantas que he puesto en las macetas. Mil gracias Escribidor. Yo... Que tú, me asomaría a Galicia... hay rincones que quitan el hipo a cualquier escritor. Bueno- bueno, dirás tú... ya tengo Segovia que también lo quita. Gracias por venir. La puerta está abierta para cuando gustes. Un puñado de besos para compartir con tu familia. Ser felices. Chauuuu

    ResponderEliminar
  7. Querida Marina, hay qué ver lo bien que vendes tu tierra! Me alegro de que estés feliz, se te ve en la cara. Sigue haciendo excursiones como ésta y nos las cuentas igual de bien. ¿De acuerdo?
    Besos, tantos, que caigan como un cascada.

    ResponderEliminar
  8. Hola: Isolda, gracias por tus agradables palabras, y por tu visita: es gratificante para mí- saber que a la gente le gusta también las letras sencillas. Besitos a puñados para ti también. Se feliz. Y vuelve cuando gustes. La puerta estará abierta.

    ResponderEliminar
  9. Hola Marina....¿Como estás?,soy Pepe Cerdeira..(Soto), ya hace que no entraba por tu casita llena de tranquilidad,reposo y ternura.Amiro de siempre tu vitalidad aunque a ti te parezca que no la tienes,la tienes porque siempre tu sensibilidad está trabajando,y, el trabajo de la sensibilidad y la captación de las cosas bellas,sencillas es una constante tuya, una constante llena de humanidad.Podrás estar triste en un momento o en varios momentos pero tu persona está en contacto constante con la naturaleza ,la amistad ,el amor a los demás y el disfrute de la familia tan acojodora que tienes.
    Muy buen post,con eses lugares tan bellos de nuestra Galicia.
    Apertas agarimosas para todos.

    ResponderEliminar
  10. É bellissima la tua Galizia e la cascata.Anch'io adoro le cascate anche se ne ho viste pochissime: 3. Una piccolissima in Ungheria poi la cascata delle Marmore in Italia e una in Croazia:))
    Sei molto attiva e convivi con la natura il che mi piace molto.
    ti invio un grande abbraccio

    ResponderEliminar
  11. Hola Sr Cerdeira: ¡Caramba que efecto puede hacer una bronca! Me preguntas como estoy, ¡pues estoy bien! Pero con tu presencia aquí me siento mejor… Me alegra que te guste mi jardincito… con las macetas llenas de amor, de cariño, amistad, y hasta algunas flores que yo obsequio a las personas que aquí entran a dejarme su regalo. Gracias amigo, por tu deferencia, por tu afecto, por tu amistad y por tus palabras siempre agradables. Un abrazo grade- grande, para compartir con tu linda esposa. Ser muy felices. Ah! La puerta queda entreabierta- vuelve cuando gustes. Será un placer. Chauuuu

    ResponderEliminar
  12. Hola Marina:

    Encantada de conocerte.

    Preciosas son tus Poesías y tus fotografías.

    Biquiños de esta catalana que vive en Valencia, Montserrat

    ResponderEliminar
  13. Ciao Caterina, se ciò che è bello Galizia, inoltre è Hungr, e l'Italia è divino! Ero a questi due luoghi e li ho amati. Anche l'amore Asque le cascate, come me, hai visto 3. Uno in Hungr, Marmore in Italia e uno in Croazia. So che ami la natura, io le adoro, ho visto la mia terra cade acheni, ma non sta così in alto che ho nel blog. Vorrei sapere se si vive in Italia o Hungr, SQUE la tua ubicacin incisioni è ancora scrivo in italiano. È possibile confermare che? A bordo baci potenziale per condividere in famiglia bellissima. Ho conosciuto attorno a un tavolo nel tuo giardino meraviglioso. Essere felice. E grazie per la visita, torna quando vuoi, è un piacere a m.

    ResponderEliminar
  14. Gracias Montserrat: Lo mismo digo encantada yo también. Me alegra que te guste este humilde huerto y algunas flores que yo planto. Bienvenida a mi casa de campo. Un besito y se feliz.

    ResponderEliminar
  15. Sigamos soñando siempre.
    bicos Mariña

    paco

    ResponderEliminar
  16. Hola: Paco, ¡soñar cuesta tan poco! ¡Y hace tanto bien al alma! Que vale la pena intentarlo siempre. Adelante Paco, aunque a veces sintamos dolor por la ausencia de alguien, a quien queremos o apreciamos, o por algún otro contratiempo, debemos seguir soñando con las cosas importantes y buenas de la vida. Un abrazo y se muy feliz. Mariña.

    ResponderEliminar
  17. Que preciosa lectura Marina, que paz al leerla y bienestar, que hermoso paisaje nos enseñas.
    Los amigos, LA FAMILIA, que grandes tesoros, me alegra que los tengas, porque asi te empujan te animan y de esa forma, como aquel que espera la primavera, cada mes , esperamos, esos, tus preciosos versos. Bicazos

    ResponderEliminar
  18. Hola Tori: Paisana del alma mía, es verdad que "los amigos"...y la familia me sirven de ayudan, no cave la menor duda, pero también pongo todo mi empeño en sostenerme y tirar pa lante mientras Dios quiera. Gracias por tus palabras, por gustarte lo que escribo, y por tu fidelidad. Un abrazo cálido. Se feliz.

    ResponderEliminar
  19. Que lindo despertar con sueños y disfrutar de tanta belleza natural.
    Que lindo despertar y disfrutar de las palabras tan cálidas que nos regalas con tu poesía.
    Y la que me has dejado que ahora atesoro en mi corazón.
    Y como tu bien dices.
    Seamos felices.
    Un gran abrazo.

    ResponderEliminar
  20. Hola Cecy: Gracias por tus bellas palabras, es un gusto saber que pasas por este pedacito de tierra gallega, en la que yo trato de sembrar alguna planta- que de flores y obsequiarlas a la gente como tú, que de buena manera, me dejáis vuestro regalo- haciéndome muy feliz. Un abrazo cálido. Se tú también feliz.

    ResponderEliminar
  21. Sería un pecado, Marina, que sentindo o que sintes, non nos fixeras partícipes de eses sentimentos de grandeza que manan de tí como a auga da fervenza, con tantas cores e sonidos diferentes. Ti eres esa fervenza da vida que nos salpicas a todos coas gotiñas acariciantes e refrescantes e nos fas sentir ben. Lerte é o mesmo pracer que deixarse tocar polo rocío da fervenza, polo romper da ola nas rochas....
    Bonito lugar ao que tiven a oportunidade de ir e ainda non fun. Xa me indicarás o camiño, Marina. Pois non é na Toxa propiamente, como podería interpretarse.
    Bonito poema que pon música a auga.
    Grazas por todo esto que nos regalas desinteresadamente!
    Unha aperta

    ResponderEliminar
  22. Amiga Marina,
    Encanto-me cada dia mais com teus escritos.
    Sabes tão bem exprimir o que sentimos e que por vezes, não buscamos palavras para expressarmos.
    Tua alma transcende a alma comum e inegavelmente tens o dom da poesia.Sabes tão bem dizer o que pensas, o que sentes, o que vives , que arrebanhas seguidores fieis, que te visitam ,como eu, frequentemente.Parabéns pela pessoa que demonstras ser.Te admiro muitíssimo.
    tenhas uma excelente semana.Beijos brasileiros.

    ResponderEliminar
  23. Ciao Marina, sono bellissime queste immagini della cascata! Grazie per la visita e il commento, mi fa molto piacere conoscerti :-)
    Buon inizo di settimana!

    ResponderEliminar
  24. Ola Bea: Gracias por- as túas palabras case poéticas. Creo que non e para tanto, pero quédoche igualmente agradecida. A toxa da que en falo, non é, a das Rías Baixas, senón que e a da Galicia interior, alá por... entre Lalín e a Estrada. Se ves a Pontevedra, eu lévote con quen me levou a mín. Pois eu soa no sabería o camiño. E xa sabes Bea: Aquí a miña casa- sempre está aberta para ti. Non che e de luxos, pero o caso e que dentro haxa boa xente, anque o mellor non queda ben que eu o diga. Pero creo que ti coñeces algún dos meus fillos, e todos saíron do mesmo patrón. Un abrazo grande. Se Feliz.

    ResponderEliminar
  25. ciao amica Marina,
    sono tornata nella tua bellissima ed amichevole Galizia:)). Sai io sono ungherese e vivo in Ungheria ma l'Italia é il mio amore:))Sono insegnante di storia e quella di lingua italiana.
    ti invio un bacione

    ResponderEliminar
  26. Hola Luz:
    Mi querida amiga, gracias por regalarme tus dulces palabras, ¡no sé si las merezco! Pero siempre son bienvenidas. Gracias por ello y por tu fidelidad. ¿Sabes que yo tengo mucha familia en Brasil? ¡Pero claro- está, que eso es muy grande!... De nuevo gracias por todo, y que todos los días de tu vida sean bien felices. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  27. Hola Pietro:
    Si que es muy bella la cascada y todo su entorno. Gracias a ti- también... Y yo, encantada de entrar en tu espacio, porque en realidad es puro Arte, que a mí me sobre pasa deliciosamente. Un beso y se feliz.

    ResponderEliminar
  28. Ciau Caterina: si Asque professore di storia e della lingua italiana! E ciò che sento, ah il tuo amore è. Tuttavia Hungr vivere, in quella bella città e histricosa. Il Nubian terre Da spettacolare dal BVAR di Passau, acquisita nella capitale d'Ungheria la solennità grandezza che lo rende Imperatore dei fiumi in Europa e le civiltà è per eccellenza. Un bacio, grazie e ancora ogni volta che desiderate, sapendo voi stessi è un lusso acheni mio spazio. Essere felice.
    powered by

    ResponderEliminar
  29. Hola Caterina:
    ¡Así que eres profesora de historia y de la lengua italiana! Y por lo que intuyo, tu amor es de ahí. Sin embargo vives en Hungría, en esa bella e histórica ciudad.

    El Da-nubio, espectacular ya desde las tierras bávaras de Passau, adquiere en la capital de Hungría la magnífica solemnidad que lo convierte en el emperador de los ríos europeos y en la vía de civilizaciones por antonomasia. Un beso, Gracias y vuelve cuando gustes, es un lujo saberte aquí en mi espacio. Se feliz.

    ResponderEliminar
  30. Marina querida, estoy de nuevo por aquí, espero que estés disfrutando del verano.
    Te dejo en mi blog mi trino de amistad espero que lo recojas.

    Un beso enorme.

    ResponderEliminar
  31. Hola. no me conoces pero he visto tu comentario en el blog de "MAS ALLA DE LOS SUEÑOS" preguntándo por Beker.a lo mejor no viene a cuento pero te comento esto porque ese blog lo hacíamos varias personas, entre las que estaba Beker, pero por problemas que no vienen al caso se decidió su cierre y por lo que de momento dudo que volvamos a publicar nuevos relatos.gracias por habernos leido durante el tiempo que dedicamos a él
    espero que no te moleste mi comentario pero es que me parecía de recibo el explicarte el motivo de que ya no haya nuevas publicaciones
    un saludo

    ResponderEliminar
  32. Gracias Amiga:
    Asun, he pasado por tu precioso rincón, me encanta tu trino a la amistad. Felicidades por ese año de vida, esperando que se cumplan mochos más. Adelante siempre. Un abrazo grande. Se feliz.

    ResponderEliminar
  33. Seo, gracias por tu deferencia, como iba a molestarme... todo lo contrario agradezco la información. Era un espacio con unos bonitos relatos. Un saludo.

    ResponderEliminar
  34. Ciao fanciulla:)),
    sono tornata alle tue cascate belle fresche per rinfrescarmi . Qui da giorni fa un caldo terribile. Durante la notte nuoto nel sudore ajajaj.
    ti invio un grande abbraccio e baci

    ResponderEliminar
  35. Caterina poi origliato, e danneggiò era (il completamento serve il calore aliviarte verrà una volta un altri a Lei, il danno colorò di rosa sempre " (l'ént), il permesso di completamento e dissimula la porta aperta. (ént) ed un risultato è esposto al sole.. (voglia a) informato lui è estéis e si mosse se il calore.... Nonostante nondimeno, l'asilo infantile di fumo che la spiaggia ha pensato dalle piante che un carico diverrà i debiti in un alleviamento,.. L'investigazione di inclusione grande. Ed accadde in un successo.

    ResponderEliminar
  36. Pues oye Caterina, si mi catarata te sirve para aliviarte del calor que estáis pasando, venga vuelve siempre que tú quieras, te dejo la puerta abierta. Gracias- eres un sol.
    Siento que estéis pasando tanto calor… a pesar de que, con ese jardín espeso de vegetación y la piscina, creo que será un alivio. Un abrazo grande. Se feliz.

    ResponderEliminar
  37. Ciao Marina, mi ha fatto molto piacere leggere il tuo commento sul mio post "NO TAV". Qui a Torino fa molto caldo: in questi giorni siamo sui 40° C.
    Un cordiale saluto, ti auguro un'ottima domenica!

    ResponderEliminar
  38. A mi, a mi también me sirve esa catarata! Sí, después de un tiempo de "sequía" y ahora con tanto, tanto calor, asomarme a este lugar es como una fiesta refrescante.
    Además he descubierto que ¡hablas italiano! ¡santocielo, cuántas cosas sabes, Marina querida!. Yo, de momento, me quedo con el baño visual y una frase de tu texto: "Por lo pronto, aprovecharé todos los tantos de esta baraja". Y, por no sólo quedarme con cosas, te dejo algo: Un enorme abrazo.

    ResponderEliminar
  39. Ciao Marina,
    ho dimenticato scriverti prima che io sono ungherese e vivo in Ungheria. Amo molto Italia e cosí ho studiato l'italiano.In Spagna ci sono stata due anni fa nei dintorni di Barcellona. É meravigliosa il tuo paese:))
    Ti invio tanti baci

    ResponderEliminar
  40. Hola: Mi querida Tersast, que alegría saberte por estos lares gallegos... Ya pensaba yo que... había dejado de gustarte, mi "casita de campo", ¡Claro que a veces le nace alguna silva que pica! Pero sin embargo, también salen de cuando en vez, alguna madre selva y flores con algo de perfume, que agrade a quienes entran y me dejan su comentario que para mí, es un regalo. Por ejemplo como ahora el tuyo. Gracias por tus palabras, me alegra que te guste lo que hay por aquí... que te refresque un poco de ese calor. Puedes refrescarte no visual, sino personalmente, si tú quieres aquí estoy. Por cierto, aprovecha todos los tantos de la baraja de la vida. Es lo único que llevamos cuando morimos. Un puñado de besos que llegarán a Murcia en un suspiro.

    ResponderEliminar
  41. Hola: mi querida amiga, yo ya sé que vives en Hungría, ese País precioso que yo he visitado hace 3- años, estuve viendo- la mayoría de los principales monumentos y edificios en las orillas de buda y pest: con un precioso paseo en barco por el Danubio, después de una cena de gala. Fue como un sueño de hadas. A mí también me gusta mucho Italia, de norte a sur- y- de este a oeste.
    Gracias por tu visita a este mi espacio, es un placer para mí. Un puñadito de besos que llegaran a Hungría en cuestión de segundos. Se feliz.

    ResponderEliminar
  42. Gracias Pietro: también es un placer para mí, ver tus cuadros, eres todo un Artista. ¡Sabes, yo estuve en Turín! la verdad recorrí Italia en 10 días, para ver solo lo más emblemático. Vine encantada de tu país y sus gentes. Un besito y se feli.

    ResponderEliminar
  43. Grazie Pietro è anche un piacere vedere le tue foto, siete tutti un artista. Sai, ero a Torino! verità in tour in Italia in 10 giorni, per visualizzare solo i più emblematici. Felice di essere venuta dal tuo paese e la sua gente. Un bacio e feliz.

    ResponderEliminar
  44. Ciao amico mio caro, so già io vivo in Ungheria, questo bellissimo paese che ho visitato per 3 - anni, stavo guardando "i più importanti monumenti ed edifici sulle rive di Buda e Pest: una bella cavalcata battello sul Danubio, dopo una cena di gala. E 'stato come un sogno fatato. Amo anche l'Italia, da nord a sud e da est a ovest. "Grazie per la vostra visita a questo mio spazio, è un piacere per me. Una manciata di baci che è arrivato in Ungheria in pochi secondi. Sii felice

    ResponderEliminar
  45. Querida Marina, eres una caja de sorpresas. Veo que escribes italiano y me encanta! Claro que esto era para agradecer tu llamada tan cariñosa como era de esperar y, confiar en otras ocasiones para vernos y charlar cara a cara.
    Te recomiendo que pases por el blog de Egomanias, encontrarás sorpresas, que creo te gustarán.
    Cuéntanos qué te pareció el Museo Picasso. Te digo que a mi lo que más me gusta es el/los edificios y el sótano. De la pintura hablamos otro día.
    Muchos besos Marina, de otra enamorada del mar.

    ResponderEliminar
  46. Hola Isolda, que gusto tu comentario, la agradecida soy yo, ha sido un placer escuchar tu bonita voz. Pasé por el blog de Egomanías y si me encantó su poesía. El museo de Picasso ya sabes, queda para otra ocasión. Espero que Dios me permita volver a Málaga Para darte un abrazo y charlar como tu bien dices cara a cara. Un besazo y se muy feliz.

    ResponderEliminar
  47. Bello, muy bello amiga mia .
    Dios te vendiga .

    ResponderEliminar
  48. Hola Manuel: Gracias por tu visita y por tus palabras, es un gusto saber que pasas por aquí. Veo que vas subiendo algún piso más... aún hay más arriba. Por si te interesa. Un beso y se feliz.

    ResponderEliminar